وبلاگ شیمی - زندگی - سلامت wellcome to my weblog

تعریف کلمه ی «انرژی» سخت است و حتی محققان مشهور درباره ی تعریف دقیق و صحیح آن اختلاف نظر دارند. اما تنها مسئله واضح این است که ما برای زنده ماندن، به انرژی نیاز داریم.

یک روش مقبول برای افزایش انرژی طبیعی بدن، استفاده از گیاهان دارویی است که بیشتر برای مصارف پزشکی و آشپزی، پرورش داده می‏شوند. آنها باعث حفظ گردش خون در بدن و عملکرد صحیح مغز می‏شوند.

گیاهان دارویی مشخص مانند جینسینگ و جینگو بیلوبا در افزایش انرژی بدن موثرند.

طی مراحل زیر، اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب خواهید کرد:

1- فلفل قرمز تند، باعث بهبود گردش خون در بدن می شود. همچنین تاثیر سایر گیاهان دارویی را در تقویت دستگاه گردش خون، افزایش می‏دهد. فلفل قرمز، میزان انرژی بدن را سریع‏تر افزایش می‏دهد.

2- گیاه دارویی جینگو بیلوبا (ginkgo biloba) ، جریان خون را به سمت مغز افزایش می‏دهد. همچنین میزان افسردگی را کم می‏کند. برای کسب بهترین نتیجه باید حداقل به مدت 2 هفته، هر روز از جینگو بیلوبا استفاده کنید.

3- گیاه دارویی آب بشقابی (gotu kola)، سیستم عصبی مرکزی را تحریک می‏کند. همچنین با کاهش میزان افسردگی و خستگی باعث افزایش توان بدنی می شود.

4- گیاه دارویی جینسینگ (ginseng) با تقویت سیستم ایمنی بدن و دفع عفونت‏ها و بیماری‏ها، باعث افزایش انرژی بدن می‏شود. پس سعی کنید هر روز مقداری از آن استفاده کنید.

5- یک لیست از گیاهان دارویی و اثرات درمانی آنها را تهیه کنید (از طریق کتب یا اینترنت و...) تا گیاهان افزایش دهنده‏ای انرژی بدن را بشناسید.

تذکرات:

* اگر دچار خستگی و کمبود توان و انرژی شدید، به خاطر داشته باشید که این، علامت یک اختلال در بدن است، نه خود اختلال. لذا قبل از درمان، باید با یک پزشک مشورت کنید تا علت دقیق کمبود انرژی خود را دریابید.

* داروهای گیاهی می‏توانند میزان انرژی و توان بدن شما را افزایش دهند، ولی این نوع درمان‏ها، هنگامی که سلامت و زندگی شخص را به خطر می‏اندازند، نباید استفاده شوند. اگر دچار سرگیجه، سردرد، عدم هوشیاری، درد قفسه سینه و هذیان گویی شدید، فوراً با یک پزشک تماس بگیرید و یا به نزدیک‏ترین مرکز درمانی مراجعه کنید.

* بیماران قلبی، افراد مبتلا به فشار خون بالا و افت ناگهانی قند خون نباید از گیاه دارویی جینسینگ استفاده کنند، یزرا وضعیت بیماری آنها را بدترمی کند.

منبع:tebyan

مدت‌های طولانی نگاه‌ها به گزنه منفی بوده و محققان به دیده‌ی شک و تردید به این گیاه نگاه می‌کردند. اما امروزه از گزنه در حوزه‌ی سلامتی استفاده‌ی زیادی می‌شود.

می‌توان گیاه گزنه را به صورت کپسول و جوشانده مصرف کرد.

گزنه سیستم دفاعی بدن را تحریک کرده و با خستگی مقابله می‌کند. گزنه به داشتن خواص نیروبخشی و ضدخستگی معروف است.

همه بخش‌های این گیاه مفید و قابل استفاده است. در فیتوتراپی از ریشه، ساقه، برگ‌ها، گل و دانه‌های گزنه برای درمان ناراحتی‌هایی از قبیل مشکلات گوارشی، آرتریت، اگزما، بیماری‌های مربوط به پروستات، عفونت‌های ادراری، آسم، آکنه، شوره‌ی سر و غیره استفاده می‌شود.

البته خاصیت نیروبخشی و ضدخستگی گزنه مربوط به برگ‌های گیاه می‌باشد.

مصرف گیاه گزنه باعث احساس سرزندگی می‌شود و همچنین مقاومت بدن ما را در برابر استرس‌های گوناگون زندگی بالا می‌برد.

این گیاه سرشار از کلروفیل، انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و ... است که باعث کسب انرژی شده و همچنین سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

در بیشتر عطاری‌ها این گیاه را به صورت خشک شده و یا کپسول ارائه می‌دهند و از آنجایی که در طول سال می‌روید کافی است دستکش به دست کرده و در طبیعت به دنبال گزنه‌ی تازه باشید.

اگر احساس خستگی می‌کنید هر روز دم کرده‌ی این گیاه را مصرف کنید. یک یا دو مشت برگ گزنه‌ی تازه و در صورت نبود آن یک قاشق غذاخوری برگ خشک این گیاه را در یک لیتر آب داغ ریخته و دم کنید. روزانه 3 تا 4 فنجان و به مدت دو هفته از این دم کرده میل کنید.

توجه داشته باشید که مصرف این گیاه برای خانم‌های باردار و افرادی که از مشکلات کلیوی و قلبی عروقی رنج می‌برند مورد منع مصرف دارد.

اگر می‌خواهید کپسول این گیاه را مصرف کنید توجه داشته باشید که بیشتر از دوز تجویز شده، مصرف نکنید.

چای ختمی برای درمان گلودرد، دفع سنگ کلیه و افزایش شیر مادر و .... موثر است. پر سیاوشان نیز درمان کننده تنگی نفس، سرفه، سر درد و سنگ کلیه می باشد و در برطرف کردن زکام اثر فراوان دارد.

ختمی، گیاه بومی مناطق شرق مدیترانه است و گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن به حدود 2 متر می ‌رسد،‌ ساقه‌ های آن به رنگ خاکستری و پوشیده از کرک است و برگ‌ های آن پهن و دندانه ‌دار است و دارای گل‌ های درشتی به رنگ‌ سفید مایل به قرمز یا ارغوانی است.

تمام قسمت ‌های این گیاه استفاده طبی دارد.

ختمی به علت داشتن گل‌ های زیبا، ‌به صورت گیاه زینتی در باغچه‌ ها کاشته می ‌شود.

خواص درمانی چای ختمی

* چای برگ‌ ختمی برای درمان آرتریت و التهاب موثر است.

* چای برگ‌ ختمی برای دفع سنگ‌ های کلیه موثر است.

* چای ریشه یا برگ‌ ختمی برای درمان گلودرد موثر است.

* چای ریشه یا برگ‌ های آن برای رفع التهابات دهان موثر است و لوله ‌های برونشی را نرم می‌ کند.

* چای ریشه ختمی برای رفع برخی اختلالات هضمی مانند ورم معده، کولیت و زخم‌ های گوارشی موثر است.

* چای ریشه ختمی، به افزاش جریان شیر مادر کمک می‌ کند.

برای تهیه چای برگ ختمی، یک مشت از برگ‌ های ختمی را درون آب جوش ریخته و 7 تا 10 دقیقه آن‌ ها را بجوشانید، سپس بگذارید با حرارت کم،  دم بکشد.

برای تهیه چای ریشه ختمی، 25 گرم از ریشه این گیاه را درون آب، جوش آورده، سپس به مدت 7 تا 10 دقیقه بگذارید آرام دم بکشد.

خواص دارویی پرسیاوشان

نام این گیاه به فارسى پرسیاوشان، پرسیاوش و سنبل است. به عربی نام های زیادی دارد از جمله: شعر الجبل، شعر الجبار، شعر الجن، شعر الجنازیر، شعر الکلاب، شعر الغول، کربرالبئر، کنرة القنا، جعدة القنا، ساق الاسود، ایوصیف مى باشد. ترکان نیز به آن "بالدیرى قره " مى گویند.

پرسیاوشان از خانواده سرخس ها است. بیشترین قسمت مورد استفاده آن برگ هاى درازی است که داراى بویى ضعیف و طعمى گس است و داراى صمغ، مواد قندى، تانن، ترشى مازویى و یک ماده تلخ و کمى اسانس مى باشد.

خواص درمانی  پرسیاوشان

* پرسیاوشان درمان کننده تنگی نفس و بر طرف کننده سنگ کلیه می باشد.

* دشمن سر درد است و استنشاق جوشانده آن جهت باز شدن بینى و زکام، خنازیر، بواسیر و دنبل سودمند است.

* پرسیاوشان تقویت کننده مو است و زخم هاى چرکین را مداوا مى کند.

* یکى دیگر از خواص آن درمان سرفه و نرم کننده سینه است به همین جهت عده اى به پرسیاوشان دواءالصدر هم گفته اند. سینه را نرم کرده و اخلاط آن را از بین مى برد.

* پرسیاوشان مسهل سودا، بلغم و صفراى موجود در معده و روده ها است.

* ادرار و عادت ماهیانه زنان را باز مى کند و خون نفاس را بند مى آورد.

دم کرده پرسیاوشان

دم کرده دو تا سه درصد برگ پرسیاوشان که با قند یا عسل شیرین شده باشد، به مقدار سه فنجان در روز (براى گریپ) نزله و برونشیت توصیه شده است، معمولا کمى شیر هم به آن اضافه مى نمایند و عده اى توصیه کرده اند که آن را با شربت شقایق با افیون کاهو (شیره خشک شده ساق کاهو) مصرف نمایند.

منبع :

همشهری

دانشنامه آزاد